Blog #2 - Long time no writing

Goedemorgen again, Nederland! Lieve familie, vrienden, kennisen, kinderen van school, collega's en iedereen die ik nu vergeet.

Wauw, dat is een tijd geleden dat ik heb geschreven. Excuses voor de mensen die misschien bezorgd waren, omdat ze niets hoorden, maar het duurde heel erg lang voordat ik wi-fi had en nu heb ik het nog steeds alleen op mijn iPod. Wat ik allemaal niet voor jullie over heb, hahaha!

Goed, de tweede dag in New York. Ik blijf er bij: New York is en blijft een van de geweldigste steden waar ik ooit in mijn leven ben geweest. Wat een geweldige stad is dat! Alles is zo overweldigend. Nu hebben wij nog maar een klein deel gezien, namelijk Manhattan, maar ik wil zeker nog een keer terug komen om ook Brooklyn, Queens en de andere plekken te bezoeken. Zelfs New Jersey lijkt me erg leuk om nog een keer te bekijken. Ik ben er echt fan van!

De tweede dag in New York begon meteen goed: we stonden op tijd op, eerder dan gepland zelfs, en konden we dus op tijd weg om New York te gaan bezichtigen. Nadat we eerst een lekker ontbijtje hadden gehaald bij de Starbucks (café Americano en een lekkere panini), hebben we daar eventjes gekeken welke metro's we moesten hebben. Over de metro's in New York hoor je niet altijd de beste verhalen, over dat er veel gestolen wordt, maar die verhalen zijn overrated (overdreven). De metro gaat prima en we waren echt wel blij dat de metro er was. Manhattan alleen al is al groter dan Amsterdam, dus de afstanden waren niet echt aan te lopen. En zeker 's avonds, na een lange dag, is dit erg prettig.

We besloten eerst naar Ground Zero te gaan, bij het nieuwe World Trade Center. We waren hier rond half 11. Wat een bizarre ervaring was dat! Ground Zero is eigenlijk de herdenkingsplek van 9/11. Er zijn twee enorme vierkanten, waarin water naar beneden gaat en naar beneden in een kleiner vierkant glijdt (ik zal proberen foto's te uploaden). Op de randen stonden de namen van alle mensen die overleden waren. Bizar, echt bizar. De herdenkingspunten stonden ook op de plekken waar de Twin Towers stonden. De beveiliging was flink aanwezig, dat was wel te zien. Echt een bizarre, maar geweldige ervaring. We hebben ook meteen het nieuwe WTC bezichtigd. Wat een enorm gebouw is dat!

Daarna stond er nog iets heel erg leuks op het programma: we zijn naar het Empire State Building geweest. Het Empire State Building is voor de mensen die dat niet weten een enorm gebouw waar je op kan. Je kan het vergelijken met de Eiffeltoren in Parijs: als je er op staat, kan je heel New York zien. Ik zal wederom proberen foto's up te loaden! Ook dit was heel erg gaaf. Zo konden we alle uithoekjes van Manhattan zien en zelfs proberen te raden welke buuren, of hoe je dat ook noemt, er aan de andere kanten te zien waren. De lift die naar boven gaat, gaat bizar snel. In een paar seconden ben je van niveau 2 op niveau 86. Het wachten viel reuze mee, maar dat kwam ook omdat wij er vrij vroeg waren. Dat scheelde wel, want hoe korter we hoefden te wachten in de rij, des te meer mensen er boven op op het dek waren.

Vervolgens zijn we naar de High Line gelopen. Voor dat ik uitleg wat de High Line is, moet ik eventjes iets zeggen: wat een verschrikkelijk eind lopen was dat vanaf het Empire State Building. Mijn God, ik dacht dat ik gek werd. Maar uiteindelijk kwamen we er aan. De High Line is een soort park wat gemaakt is op een oude spoorrails. Dus terwijl je loopt, zie je de rails lopen, met daartussen allemaal groen. Een mooie manier om het gebrek aan natuur in New York te compenseren! Omdat het zo ver boven de weg ligt, en je eigenlijk niet echt naar beneden kunt kijken, ontsnap je zo aan de hectiek van New York. De lokale bevolking komt er ook om te lunchen tijdens het werken. Een geniale oplossing van de regering van New York. We kwamen uit op 23rd street en daar hebben we een heerlijk broodje gegeten in een winkeltje. Lekker makkelijk, niet te duur, maar wel heerlijk bereid.

Na het eten was het weer tijd om Downtown te gaan, naar de Brooklyn Bridge! We waren al redelijk moe, en het was heel erg warm. In eerste instantie wilden we de brug over fietsen, maar dit kon helaas niet, i.v.m. creditcard problemen. We besloten maar een klein stukje de Brooklyn Bridge op te lopen, maar eerst hadden we naar een paar straatartiesten. Was erg leuk! Daarna zijn we de Brooklyn Bridge opgelopen, hebben we een paar foto's gemaakt en hebben we souvenirtjes gekocht voor thuis, vanuit New York. Dit hebben we gedaan, omdat het hier een stuk goedkoper was. New York is verschrikkelijk duur, dus mocht je er naar toe gaan: SPAREN!

Daarna hebben we erg lang op een bankje zitten kletsen, langer dan we eigenlijk wilden. Ook niet erg, want dat is goed voor de onderlinge bang. Nadat we lekker hadden gekletst, was het tijd om naar onze laatste twee dingen te gaan: Chinatown en Little Italy. Na een flinke wandeling kwamen we aan in Chinatown. Wat een tegenvaller! Alleen maar Chinezen (wat gek, HAHAHAHAHA. Even een grapje tussendoor.) We hadden er meer van verwacht, met meer lichtjes met lampionnetjes enzo. Helaas was dit niet zo. We wilden naar Little Italy gaan, MAAR WE KWAMEN MAAR NIET UIT CHINATOWN. Wat een drama was dat. We hadden het gevraagd aan de lokale bevolking, die het vriendelijk uitlegde. Het gezegde dat New Yorkers niet aardig zijn, is helemaal niet waar. We hebben een aantal kaar wat gevraagd, en telkens hielpen ze ons netjes. Uiteindelijk kwamen we aan in Little Italy, waar we voor een goed prijsje lekker pasta en pizza hebben gegeten.

Toen we klaar waren, regende het kei- en keihard. We moesten eventjes uitzoeken hoe we weer bij het hostel kwamen, maar ook met wat hulp van de lokale bevolking zijn we weer thuis aangekomen. We hebben op de kamer van de meiden met een lekker drankje de dagen New York afgesloten.

De volgende dag werden we weer op tijd wakker. Nou ja, Loes en Pamela. Ik had me weer heerlijk verslapen, helaas. We wilden nog iets doen voor onze bus om één uur zou vertrekken. We hadden weer ontbijt gehaald bij Starbucks en hebben toen heerlijk in Central Park ontbeten, lekker in het zonnetje. Nog een klein rondje gemaakt en toen was het tijd om uit te checken en naar China Town terug te gaan, waar onze bus zou vertrekken.

Bij de bus kwamen mensen van onze Philadelphia groep tegen, erg gezellig en fijn! Een grotere groep weet meer dan een kleinere groep. In Philadelphia angekomen hebben we de taxi naar de universiteit genomen. Daar hebben we ingecheckt, onze kamers opgezocht en moesten we naar een collegezaal. Daarna hebben we nog eventjes buiten gezeten met mensen van onze groep. De groep is erg gezellig en sociaal.

Toen was het tijd voor de eerste stagedag. Om 7 uur stonden we klaar om te gaan vertrekken. We waren er om half 8. Bleek dat de leraren pas om half 9 kwamen. Na een tijdje wachten mochten we naar de klaslokalen. Mijn mentor was er helaas nog niet, maar ik had een vervanger. Een ontzettend lieve oudere vrouw, miss Washington. Zij heeft mij een heel erg leuke, gezellige, eerste dag gegeven. Ze bekende aan mij dat ze bang was dat ik haar niet zou mogen, 'because I am a white guy and she's a black woman'. Ik heb haar uitgelegd dat ik iedereen respecteer, ongeacht zijn of haar huidskleur. Dat vond ze lief. De kinderen waren erg lief en nieuwsgierig. Ik zit in een first grade, wat gelijk staat aan groep 3. Ik heb ontzettend veel verschillen gezien, maar ook weer ontzettend veel overeenkomsten. Leuk om te zien! Het zijn dagen die ik ook op de John F. Kennedyschool draai, van 8.30 tot 15.15. Daarna hadden we meteen om 4 uur een 'first impressions college'. Beetje onnuttig, maar ach, we doen het maar. Daarna moesten mijn kamergenoot en ik naar een andere kamer, omdat ze een fout hadden gemaakt en ons op een meisjesgang hadden ingedeeld. Toen alles uiteindelijk geregeld was, hebben we een spel 'Wolven' gespeeld met twee Amerikaanse meiden en mensen van de Nederlandse groep. Was een leuk spel, moest eventjes kijken hoe het nou precies werkte, maar uiteindelijk was het erg leuk. Daarna deden we 'thirthy seconds', ook een leuk spel.

En vandaag...wat was vandaag een bijzondere dag. We begonnen bij de Dunkin' Donuts, waar Loes, Pamela en ik lekker een dunkacino. Dat is een koffie met chocolademelk. Slecht voor de calorieën, maar HEERLIJK EN GOEDKOOP! We begonnen met vrijwilligerswerk. De groep werd ingedeeld bij verschillende werkjes. Loes, Pamela en ik moesten een tuin opknappen. Toen we een uur verder waren, was er echt veel verschil te zien. Ik geef toe dat ik er niet zo'n zin in had, maar toen ik bezig was had ik er zo veel plezier in. De tuin was erg mooi. Bovendien stond de tuin in een wat armere buurt, waar vooral mensen uit Puerto Rico kwamen. De lokale bevolking komt er en haalt plezier uit de tuin. Mij gaf het een geweldig gevoel om iets voor de bevolking te doen. Dus het vrijwilligerswerk was niet erg om te doen, het was heel erg leuk. Ik hoop dat de bevolking nu lekker van de tuin kan genieten en van de planten en de opgeruimde schuur kan genieten.

Daarna was er een optreden van een Puertro Ricaanse bang, wat erg leuk was. Loes werd uitgenodigd om mee te dansen, deed ze erg goed en was erg leuk. Daarna kregen we een Puerto Ricaanse lunch: een soort rijst met erwten, gebakken banaan (beetje droog, maar heerlijk! Bedankt voor de halve banaan, Loes :p), lasagna en kip. Was heerlijk, ik ga later in Puerto Rico wonen, haha. Daarna hadden we nog een middag voor de kinderen uit de buurt. Ons spel (ezeltje prikje) was niet zo in trek, maar de andere spellen wel. Dat was voor Loes en mij even de tijd om wat te drinken te halen en lekker van de felle zon te genieten. Heerlijk!

Daarna hadden we nog een gastcollege van een bekende meneer uit de Verenigde Staten over Aevidum, een soort groep die kinderen helpt die depressief zijn of die suïcidale gedachten hebben. Eenmaal daarna hebben we met z'n allen eventjes wat boodschappen gehaald en lekker buiten gegeten, lekker pizza met een cakeje en cola.

Ik ben blij dat de groep zo gezellig en fijn is. De onderlinge band is heel erg gezellig. Tot nu toe bevalt dit me heel erg, ik ben zo dankbaar dat ik hier aan mee mag doen. Dit land is zo bizar op zoveel manieren: de prijzen, alles is groot, maar....het heeft iets. Het trekt me heel erg. New York, maar ook Philadelphia. Ik ben blij dat ik nu eindelijk wifi heb op mijn iPod.

Morgen hebben we stagedag 2 en daarna gaan we naar de Lion King. Waarschijnlijk eten we dan ook lekker in de binnenstad van Philadelphia.

Ik ga deze blog afsluiten, haha. Lekker gezellig doen.

Tot snel, en naar iedereen: ik mis jullie wel hoor. Ik mis mijn stageschool, ik mis de Albert Heijn, ik mis mijn vrienden, ik mis mijn familie, ik mis zelfs mijn broertje (haha, eventjes een steekje naar jou, Your! Heel veel succes met je examens, je kan het, doe goed je best, als we allebei terug zijn gaan we lekker feesten!) en wie ik heel erg mis, zijn mijn ouders. Was even emotioneel toen ik ze gisteravond voor het eerst sinds drie dagen sprak, maar goed....

Hey, toedels!